Ne yazık ki blogumu hala ihmal etmeye devam ediyorum. Aslında sadece blogumu değil hayatımdaki pek çok şeyi ihmal ediyorum. Son birkaç aydır bunun farkında olmama rağmen hala bir çözüm bulabilmiş değilim.

Ne olduysa işe başladıktan sonra oldu. Yaklaşık bir sene boyunca evde yatmaya alıştığım için iş temposuna alışmakta biraz zorluk çektim. Tam bu tempoya alıştım derken yapmam gereken şeyleri ihmal ettiğimi, hiçbir şey yapmak istemediğimi farkettim. Ne güzel düzenli bir kitap okuma alışkanlığım vardı artık kalmadı. Yine okuyorum okumasına da önceden günde bir saat kitap okurken şimdi on beş dakika okuyorum. Önceden içinde bulunduğum sektördeki yenilikleri takip eder kendimi geliştirmeye çalışırdım şimdi sadece uyumak istiyorum. En son Arduino seti almıştım, led yakmaktan öteye gidemedim. İş dışında kendi projelerimin yüzüne dahi bakamaz oldum. Ve tabi ki blogum… Yazmak istediğim çok şey var, notlarım arasında bununla ilgili bir yazı yazayım diye kaydettiğim 10’a yakın konu vardır fakat bilgisayarın karşısına geçip yazmaya üşendiğim için hepsi bekliyor.

Günde 9 saat boyunca bilgisayarın karşısında kodlarla boğuştuktan sonra eve gelip tekrar bilgisayarın karşısına geçmek halihazırda bulunan kafa yorgunluğunu had safhaya çıkarıyor. İşten geldiğimde canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Eve geleyim, uzatayım ayaklarımı, alayım televizyonun kumandasını da elime maç seyredeyim. Yapmak istediğim sadece bu. İşin garip tarafı bunu uyuyana kadar yapmak istiyorum.

İhmal ettiğim şeylere başlasam tüm sorun ortadan kalkacak. Mesela kitap mı okuyacağım, kalkıp okumaya başlasam devamı gelecek, o iştahı kendimde görebiliyorum. Veya projelerim ile mi ilgileneceğim, bilgisayarı açıp iki satır kod yazsam devamı gelecek. İşte tam burada da üşengeçliğim ve bu işleri erteleme hastalığım giriyor devreye. Birazdan okurum, yarın başlarım, sonra yaparım diye diye aylar geçmiş. Kendime bir plan yapmaya karar veriyorum, plan yapmayı da erteliyorum.

24 saatin yetmediği zamanlar da oluyor. Tam kafamı topluyorum, bir şeylere başlayacağım, gece yarısı olmuş. Ee sabah erken kalkmam gerekiyor. Önümde iki seçenek var, ya kafamdaki işi yapacağım ya uyuyacağım. Haliyle uyumayı seçiyorum.

Eğer böyle devam edersem bu duruma daha da çok alışacağım ve geri dönüşü bir hayli zor olacak. Bu yüzden bir an evvel hayatımda bir düzen oturtmam gerekiyor. Burada da önerilerinize ihtiyacım var. Muhakkak bu yazıyı okuyanlar arasında da yukarıdaki problemleri aşıp belli bir düzeni oturtmuş insanlar vardır. Bu yüzden yorumlarınız benim için önemli.